|
Kasalukuyan
Sa isang madilim, gubat[1] na mapanglaw,
dawag na matinik ay walang pagitan,
halos naghihirap ang kay Pebong silang
dumalaw sa loob na lubhang masukal.
Malalaking kahoy — ang inihahandog,
pawang dalamhati, kahapisa't lungkot;
huni pa ng ibon ay nakalulunos
sa lalong matimpi't nagsasayang loob.
Tanang mga baging na namimilipit
sa sanga ng kahoy ay balot ng tinik;
may bulo ang bunga't nagbibigay-sakit
sa kanino pa mang sumagi't malapit.
Ang mga bulaklak ng natayong kahoy,
pinakapamuting nag-ungos sa dahon;
pawang kulay luksa[2] at nakikiayon
sa nakaliliyong masangsang na amoy.
Karamiha'y Sipres at Higerang kutad
na ang lihim niyon ay nakakasindak;
ito'y walang bunga't daho'y malalapad
na nakadidilim sa loob ng gubat.
Ang mga hayop pang dito'y gumagala,
karamiha'y S'yerpe't Basilisko'y madla
Hayena't Tigreng ganid na nagsisila
ng buhay ng tao't daiging kapuwa.
Ito'y gubat manding sa pinto'y malapit
ng Avernong Reyno ni Plutong masungit;
ang nasasakupang lupa'y dinidilig
ng Ilog Kositong kamandag ang tubig.
Sa may gitna nitong mapanglaw na gubat,
may punong Higerang daho'y kulay-pupas;
dito nagagapos ang kahabag-habag,[3]
isang pinag-usig ng masamang palad.
Baguntaong basal na ang anyo'y tindig,
kahit natatali — kamay, paa't liig,
kundi si Narsiso'y tunay na Adonis,
mukha'y sumisilang sa gitna ng sakit.
Makinis ang balat at anaki burok,
pilikmata't kilay — mistulang balantok;
bagong sapong ginto ang kulay ng buhok,
sangkap ng katawa'y pawang magkaayos.
|
Orihinal
Sa isang madilím gúbat na mapanglao
dauag na matinic, ay ualáng pag-itan,
halos naghihirap ang cay Febong silang
dumalao sa loob na lubhang masucal.
Malalaquing cahoy ang inihahandóg
pauang dalamhati, cahapisa,t, lungcót
huni pa n͠g ibon, ay nacalulunos
sa lalong matimpi,t, nagsasayáng loob.
Tanáng mga baguing, na namimilipit
sa sangá ng cahoy, ay balót n͠g tinic
may bulo ang bun͠ga,t, nagbibigay sáquit
sa cangino pa máng sumagi,t, málapit.
Ang m͠ga bulaclac n͠g nag tayong cahoy
pinaca-pamuting nag ungós sa dahon
pauang culay lucsa, at naquiqui ayon
sa nacaliliong masangsang na amoy.
Caramiha,i, Ciprés at Higuerang cutád,
na ang lilim niyaón ay nacasisindác
ito,i, ualang bun͠ga,t, daho,i, malalapad,
na nacadidilím sa loob ng gubat.
Ang m͠ga hayop pang dito,i, gumagalâ
caramiha,i, Sierpe,t, Baselisco,i, mad-la,
Hiena,t, Tigreng ganid nanag sisi sila,
ng búhay n͠g tauo,t, daiguíng capoua.
Ito,i, gúbat manding sa pinto,i, malapit
n͠g Avernong Reino ni Plutong masun͠git
ang nasasacupang lupa,i, dinidilig
n͠g ilog Cocitong camandag ang túbig.
Sa may guitnâ nito mapanglao na gubat
may punong Higuerang daho,i, culay pupás,
dito nagagapos ang cahabag habag
isang pinag usig n͠g masamang palad.
Bagong tauong basal, na ang anyo,t, tindig
cahit natatalì camay, paá,t, liig
cundî si Narciso,i, tunay na Adonis
muc-ha,i, sumisilang sa guitnâ n͠g sáquit.
Maquinis ang balát at anaqui buroc
pilicmata,t, quilay mistulang balantók
bagong sapóng guinto ang cúlay n͠g buhóc
sangcáp n͠g cataua,i, pauang magca-ayos.
|
